Zdzisław Tabisz
Zdzisław Tabisz, syn Izydory i Bartłomieja, na świat przyszedł 13 czerwca 1922 roku w Jaćmierzu (obecnie województwo podkarpackie). Jeszcze w dzieciństwie wraz z rodziną przeprowadzili się do Wronowów (powiat mogileński).
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Strzelnie dalszą edukację przerwał wybuch II wojny światowej. Nazistowskie wysiedlenia zmusiły rodzinę Tabiszów do przeniesienia się do Przyłubia w obecnym województwie wielkopolskim. Pan Zdzisław zajmował się wówczas pracami takimi jak wykopywanie torfu, pomagał przy żniwach, a jesienią w cukrowni Kruszwica. Jeszcze niedługo przed zakończeniem wojny powrócił z rodziną do Wronowów i powrócił do nauki. W 1946 roku ukończył liceum w Inowrocławiu i zdał maturę, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej, które ukończył z dyplomem magistra nauk technicznych inżyniera elektryka w 1951 roku.
Po zakończeniu studiów otrzymał 3-letni nakaz pracy w kopalni Konin. W połowie stażu pan Zdzisław został przeniesiony do Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego we Wrocławiu. Zanim rozpoczął pracę na Dolnym Śląsku, 7 lipca 1953 roku poślubił Urszulę w rodzinnych Wronowach. Żona również podjęła pracę we wrocławskim Zjednoczeniu. Po ukończeniu nakazu pracy, małżeństwo postanowiło powrócić w rodzinne strony i na stałe osiedlili się w Bydgoszczy. Pan Zdzisław podjął zatrudnienie w Zakładach Energetycznych Okręgu Północnego w grudniu 1954 roku, następnie w Okręgowej Dyspozycji Mocy, gdzie pracował aż do emerytury.
Urszula i Zdzisław Tabiszowie wychowali dwoje dzieci – Elżbietę i Grzegorza. Pan Zdzisław za swoją pracę został niejednokrotnie doceniany, otrzymał złotą odznakę „Zasłużony dla Energetyki” i medal od Stowarzyszenia Elektryków Polskich za zasługi w rozwoju Elektroenergetyki Bydgoskiej.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
maj 2022 r.